Rytuał pomyślności. Singalasutta DN 31

Medytacja w środku tygodnia

Moi mili, niedawno obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Jogi. Z tej okazji chciałbym przypomnieć o jednej z ważnych praktyk jogicznych, czyli swadhjaji, co najczęściej tłumaczy się jako poznawanie samego siebie. Aby to osiągnąć, niezbędne są narzędzia, które daje nam studiowanie tekstów. I właśnie innym tłumaczeniem terminu swadhaja to studiowanie świętych tekstów. Swadjaja jest kluczowym elementem praktyki jogicznej, obecnym zarówno w asztanga jodze, jak i w krija jodze Patańdźalego. Podobnie jak w buddyzmie, gdzie na początku ścieżki pojawia się nauczyciel, którego nauki zgłębiamy.
Dzisiaj chciałbym przyjrzeć się mowie do Singali ze zbioru długich mów z kanonu palijskiego, najstarszego zbioru tekstów buddyjskich. Mowa ta, w tłumaczeniu Piotra Jagodzińskiego, opowiada o spotkaniu Buddy z Singalą, synem gospodarza, który czcił poszczególne kierunki świata. Budda nadał nowy, głębszy, etyczny wymiar jego rytuałom, pokazując, jak dobrze żyć i zabezpieczać wszystkie aspekty życia.
Budda nie naucza tutaj o wyzwoleniu czy nirwanie, ale o prowadzeniu dobrego, szczęśliwego, etycznego życia. To ważne przypomnienie, że sama medytacja nie wystarczy – należy dbać o wszystkie aspekty naszego życia. Nauki Buddy, mimo że mają ponad dwa i pół tysiąca lat, wciąż są aktualne i opierają się na złotej regule: traktuj innych tak, jakbyś sam chciał być traktowany.
Dziękuję za dzisiejsze spotkanie. Zachęcam do przeczytania całej mowy i zapraszam na kolejne nasze spotkanie za tydzień.
Mowa do Singali
Rozdziały:

(00:00:15) Studiowanie tekstów w jodze

(00:01:50) Mowa do Singali

(00:14:20) Analiza tekstu i jego znaczenie

https://serve.podhome.fm/episodepage/medytacja/rytual-pomyslnosci-singalasutta-dn-31