KYO--TO--KYO ปั่นเกียวโต โผล่โตเกียว Part III

บันทึกนึกขึ้นได้

เวลาทำความรู้จักกับคนแปลกหน้าครั้งแรก เรามักบอกประวัติของกันและกันโดยสังเขป เป็นการสังเขปที่โคตรไม่เอ็กซ์คูลซีฟ เพราะเราจะบอกข้อมูลไปกว้างๆ ชนิดที่มึงไม่มีทางรู้แน่ๆ ว่าจริงๆ แล้วกูเป็นใคร มันจะมีการยึกๆ ยักๆ ซ่อนเร้นอะไรบางอย่างอยู่ ผมว่ามันเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งในการทำความรู้จัก โดยเรามีหน้าที่ตั้งคำถามเพื่อทำความรู้จักซึ่งกันและกัน คล้ายๆ เกม 20 คำถาม ยิ่งถาม ยิ่งสนุก โคอิชิซังบอกผมว่า เขาเป็นมนุษย์เงินเดือน ผมตอบกลับไปว่า ผมก็เป็นมนุษย์เงินเดือน และได้ยินมาว่าคนญี่ปุ่นเกือบทุกคนเป็นมนุษย์เงินเดือน เขาเงียบ และขยายประโยคเดิมด้วยวลีที่ว่า เขาเป็นมนุษย์เงินเดือนในโรงงานผลิตเครื่องใช้ไฟฟ้าชื่อดังของญี่ ปุ่นแห่งหนึ่ง เป็นประโยคสั้นๆ ที่บอกผมว่ามึงรู้จักกูแค่นี้พอ อย่าเยอะไปมากกว่านี้ แต่หลังจากที่ผมบอกว่าผมมาจากประเทศไทย ท่าทีและน้ำเสียงของเค้าก็เปลี่ยนไป และบทสนทนาของเราก็ต่อยาวขึ้น